نام ” مسکو ” برگرفته از نام رود موسکوا است ، در روسی قدیم آن را  ” گراد ماسکوف ” به معنای شهر کنار رود مسکو می شناختند و اینکه نخستین اشاره به نام این شهر در سال 1147 میلادی دیده می‌ شود زمانی که یوری دولگوروکی ، شاهزاده ناوگورود سورسکی را با این جملات فراخواند : ” ای برادر ، نزد من آی ، به مسکو ” و لازم به ذکر است که 9 سال بعد در سال 1156 شاهزاده یوری دالگاروکی روستوف دستور ساخت یک دیوار چوبی یعنی کرملین را داد ، دیواری که شهر تازه‌ بنیاد را منحصر به فرد کرد و در طی حملات دوره یک ساله 1237 تا 1238 مغولان این شهر را سوزانده و با خاک یکسان کرده و ساکنانش را کشتند و در دوران پس از آن ، مسکو بازسازی شد و در 1327 پایتخت امیرنشین مستقل ولادیمیر سوزدال گشت ، موقعیت خوب آن بر سرچشمه رودخانه ولگا به توسعه پایدار آن کمک کرد و رفته ‌رفته این شهر به یک امیرنشین باثبات و مرفه ، به نام دوک‌ نشین بزرگ مسکو تبدیل شد و طی سال‌ های پیاپی شمار زیادی از پناهندگان را از سراسر روسیه جذب کرد .در حکومت ایوان یکم مسکو جایگزین شهر به عنوان مرکز سیاسی ولادیمیر – سوزدال شد و تبدیل به تنها مرکز گردآوری باج و خراج برای زمامداران مغولو تاتار گشته و ایوان با پرداخت سهمی بالا ، موفق به کسب یک امتیاز مهم از خان شد که بر اساس آن مسکو بر خلاف امیرنشین‌ های دیگر ، در میان پسرانش تقسیم نشد بلکه دست ‌نخورده به فرزند ارشد او رسید و با گذر زمان مخالفت مسکو علیه سلطه خارجی افزایش یافت و در سال 1380 شاهزاده دیمیتری دونسکی سپاه متحدی از روس ‌ها را در نبرد کولیکوو علیه تارتارها رهبری کرد و به پیروزی افتخار آمیزی رسید و با این حال این نبرد ، تعیین کننده نبود و تنها دو سال بعد از آن ، مسکو زیر پای لشکریان تختامیش لگدمال شد و سرانجام ایوان سوم ، در سال 1480 روس‌ها را از قوم تاتارها آزاد کرد و مسکو را تبدیل به مرکز قدرت در روسیه نمود ، تحت حکومت ایوان سوم این شهر پایتخت یک امپراتوری گسترده شد که در نهایت زمانی همه روسیه امروزی و سرزمین ‌های دیگر را در از آن خود کرد ، در سال 1571 تاتارهای کریمه به مسکو حمله کردند و همه چیز، به ‌جز کرملین را سوزاندند .